Mijn naam is Ineke Arzbach en ben de eigenaresse van de naaischool Doe-het-zelf Diva’s. Deze naaischool ben ik acht jaar geleden begonnen na een reorganisatie bij KPMG, waar ik als accountsupport werkte voor de financiële adviestak. Vanaf kleins af aan was ik altijd al bezig met creatieve dingen en vooral naaien. Aangezien mijn moeder coupeuse was leerde ik alle fijne kneepjes van haar.
Deze blog gaat over hoe ik, van een goed betaalde baan in loondienst naar het ondernemerschap ben gekomen.
Ik werkte in vaste dienst bij KPMG in de adviestak voor financiële diensten. Het salaris was goed en de arbeidsvoorwaarden waren ook oké.
Toch werd ik van die twee dingen niet echt erg gelukkig. Wat droeg ik nou bij aan een betere samenleving? Hoe voldaan was ik nou na een dag werken? Ik voelde me er niet tevreden over en wist “dit moet ik anders gaan doen om me echt gelukkig te voelen”.
Je bent nu eenmaal zelf verantwoordelijk voor je eigen geluk dus ik begon een nieuwe carrière te zoeken. Ik koos voor de opleiding “klassieke massage” bij Leffelaar.
Mijn dochter zat nog op de middelbare school dus om het goede voorbeeld te geven zou en moest ik slagen. Ik leerde me suf aan anatomie en fysiologie want de theorie moest behaald worden. Na het behalen van de theorie mocht je het praktijkexamen doen. De theorie werd gehaald (gelukkig maar!) en het praktijk gedeelte haalde ik ook.
Vervolgens aan de slag maar al snel werd het duidelijk dat ik het echt niet prettig vond om iedereen te behandelen. Het vak was niet echt voor mij weggelegd. Jammer, maar wel weer een hoop geleerd en vooral over mezelf.
Wat nu dan? In de kerstperiode overdacht ik het afgelopen jaar en ik zag daadwerkelijk het licht! Waarom niet iets doen met mijn levenslange passie voor naaien? Ik was wel al in de veertig maar tot aan mijn pensioen was toch nog minimaal 20 jaar. Lang genoeg om een carrière switch te maken, toch?
Volgens Ben Tiggelaar in zijn boek “Dromen, durven, doen” wil je op je 80e liever spijt hebben van de dingen die je hebt gedaan dan van de dingen die je niet hebt gedaan. Werken aan die droom dus. En wat was dan die droom? In ieder geval aan het einde van de werkweek het gevoel te hebben dat je deze wereld iets waardevols hebt geboden en dat je 80% van de tijd goed besteed hebt. Die 20% shit die neem je dan maar voor lief want niets is perfect.
Het “doen” ging verder in het volgen van de Modevakschool om me verder te bekwamen in het naaivak. Vier jaar ben ik ’s avonds naar school gegaan met heel veel plezier en met als eindresultaat cum laude afgestudeerd voor Costumière en Coupeuse.
Yes, yes, yes, diploma “in the pocket!!!”. Nu nog een pand…
Een pand zoeken waar ik mijn cursisten en leerlingen kan ontvangen. En die locatie heb ik gevonden. Ik heb mijn eigen naaiatelier aan de Van Hogendorpstraat 88 huis te Amsterdam.
Zo trots en blij………
